woensdag 19 augustus 2015

Soort van....rustig beginnen


Het schooljaar is weer begonnen. Zoon3 had er zin in!... of toch eigenlijk niet. Hij kwam er niet uit. Dat hij juf Els weer wilde zien, stond als een paal boven water. Voordat de zomervakantie begon, miste hij haar al. Ze mocht toch zeker wel mee op vakantie? Ze zou best op het dak kunnen slapen. En als we een stoel te kort komen, geen probleem. Juf Els kan best op het opstapje van de caravan zitten.
Zijn pleidooi mocht helaas niet baten. Mama zei dat juf Els naar haar eigen huis ging en met haar eigen man en kind op vakantie zou gaan. Dat begreep hij niet. Juf Els woonde toch zeker op school? Hij had het juist heel zielig voor haar gevonden dat ze alleen achter zou blijven op school als alle kindjes op vakantie zouden gaan.
Enigszins opgelucht dat juf Els een eigen huis had en niet alleen achter zou blijven, kon zoon3 op vakantie gaan, alwaar hij zijn school en zijn juf Els totaal vergat.
Vakantie was heerlijk! Het luie leventje beviel hem wel.
Dat uiteindelijk de eerste schooldag steeds dichterbij kwam, kon hij niet bevatten. 6 weken vakantie zou namelijk een eeuwigheid duren, maar het was toch echt zo. De schoolvakantie was bijna afgelopen.
Dag lui leven, hallo school, hallo werkjes. Zoon3 gaat naar groep 2. Daar waar hij in groep 1 totaal niet gemotiveerd was om maar welk werkje dan ook te maken, moet hij er in groep 2 echt aan geloven. Hij moet echt aan de bak, want zo gaat dat in groep 2.
 
De ochtend van de eerste schooldag was zoon3 al heel vroeg wakker. Hij had er zin in! Om 8 uur liep hij al met zijn rugzak op zijn rug door het huis. Op school aangekomen, werden alle kindjes verwelkomd met een erehaag van meesters en juffen. Onder luid gejoel van de meesters en juffen liepen de kinderen door de erehaag naar binnen. Hoe leuk is het om zo ontvangen te worden? Zoon3, maar ook zoon1 liepen met een grote glimlach door de erehaag.
Maar toen juf Els even later in de klas zoon3 een hand wilden geven, begroef hij zich in papa. Hij wilde de juf geen hand geven en opeens was zijn grote glimlach ook weg.  Het was ook zo spannend allemaal.
Gelukkig bleek al snel dat zoon3 weer in oude doen was. Hij moest namelijk een werkje maken. Een plakwerkje. Er moest een vlieger versierd worden. Er zat uiteindelijk wel geteld één plakkertje op zijn vlieger! Juf Els vroeg verbaasd of het al af was. Hij haalde zijn schouders op. "Het is een soort van af..." zei hij zuchtend.

Jaja. Het schooljaar is weer een soort van begonnen. Welkom in groep 2!

Geen opmerkingen:

Een reactie posten