Het liep allemaal even anders dan ik gepland had. Als het aan mij had gelegen dan stond ik al om 10.00 uur bij die kade. Maar helaas. Mijn echtgenoot en zwager zijn wat dat betreft iets rationeler. "Dat kan je die kinderen toch niet aan doen om daar zo vroeg te staan!!" Tja daar zat wat in.....
Compromis dan maar, we zijn om 10.45 uur weggegaan.
Toen kwamen we bij de kade aan. Ik had wel gedacht dat het druk was, maar dat ik echt helemaal niks kon zien dan had ik niet verwacht.Ik vervloekte de lange papa's en mama's in mezelf. Het was uiteraard hun goed recht om daar bij hun kinderen te staan, maar IK kon niks zien!!
Hoe moest dat nou.
Ik moest en ik zou de sint zien!!!!
We zijn de hele kade overgelopen, maar overal rijen dik mensen. Erik had inmiddels een aardig plekje bemachtigd en na een half uur met Julian op zijn schouders te hebben gestaan, wilde Julian plotseling niet meer kijken.
Mijn zus had een ander goed idee.We zouden verderop kunnen kijken en dan doorlopen naar de markt alwaar hij zijn route zou eindigen.
Ik had voor mezelf de plannen omgegooid. Wat nou boot zien aankomen? Dat kon je vergeten. Dan maar naar hem zwaaien als hij op het paard zit. Ik kan je vertellen, ruzies heb ik moeten trotseren. Ik heb nooit ruzie met Erik, maar nu hadden we toch echt een woordenwisseling. Erik ging voor de boot en mij kon het niet meer schelen als ik hem maar ergens kon zien!
Erik is met mijn moeder, Annemarie, Niels, Elisa en Thijn op de kade blijven staan en ik ben met mijn lieve schat Julian naar de markt gelopen.
En daar vonden we een schitterende plek! We konden Sinterklaas goed aanschouwen als hij langs kwam. Er zat wel water tussen, maar het uitzicht was geweldig! En bovendien stond er een groot scherm waarop we de intocht konden volgen.
Het werd drukker en drukker. Inmiddels had de rest van mijn familie mijn goede idee gevolgd en zijn ze bij mij komen staan. Thijn had de boot kunnen zien aankomen, als hij niet in slaap was gevallen op Erik zijn hoofd!!! Thijn lag nu lekker te slapen in de buggy. Ik hoorde mensen mopperen over mijn buggy. Ik kan het dan niet laten om daar dan weer op te reageren. "Ook kinderen in een buggy hebben recht om Sinterklaas te zien!!!"verkondigde ik
. Gelukkig was hij inmiddels wel wakker geworden anders was mijn uitbarsting helemaal om te lachen geweest. Maar eindelijk was hij daar!!! Ik zag hem de hoek om komen! Het kind in mij ontwaakte volledig nu! "SINTERKLAAS"gilde ik. Ik zwaaide zeer uitbundig naar hem. Ik deed niet onder voor de kinderen om mij heen. Tijdens het zwaaien besefte ik opeens dat het er wel heel stom uit moest zien hoe ik me daar zo liet gaan.... Langzaam liet ik mijn zwaaiende hand zakken. Ik pakte maar mijn fototoestel zoals de meeste moeders nu eenmaal doen in deze tijd en ik heb een paar leuke foto's genomen.
Zucht hij is er weer. Wat zou ik morgen in mijn schoen hebben.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten