Ups en Downs

Wij hebben nooit laten testen. Althans niet de eerste twee keren van onze zwangerschap. Tot op de dag van vandaag kan ik zeggen dat dat ook nergens voor nodig geweest is. Bij Dinand hebben we wel een combinatie test laten doen, maar meer omdat we voorbereid wilde zijn en niet om een zwangerschap te willen beëindigen.

Zojuist las ik weer een artikel met als titel: vlokkentest en trippeltest binnenkort passé.Het stukje trok mijn aandacht. Maar al gauw voelde het weer alsof er een baksteen in mijn maag viel. Down syndroom en zwangerschapsonderbreking stonden weer in één zin beschreven. Daarop volgde, als een soort van reclame praatje, dat het traceren hiervan nu nog makkelijker wordt door een simpele bloedtest die je al vroeg in de zwangerschap kunt doen! Dus hupsakee weg er mee als het kindje het down syndroom blijkt te hebben!

Natuurlijk is het heel prettig om medische kwalen vroegtijdig te ontdekken. Maar downsyndroom op zich is geen kwaal.
De mens lijkt steeds meer voor God te willen spelen. Over een x aantal jaar lopen er hier alleen nog perfecte mensen rond. Als dat toch een zou kunnen.....
Maar dit is slechts een utopie van de wetenschap.

Ik zal de laatste zijn die zou zeggen dat de opvoeding van een kindje met een beperking makkelijk is. In tegendeel zelfs. Mensen die mij wat beter kennen, weten dat ik het best zwaar heb zo nu en dan. Maar het is zoals het is. Ik zou Thijn voor geen goud willen missen. We kennen diepe dalen met hem, maar de pieken die we dan bereiken zijn wel extra hoog!

Eigenlijk ken ik niemand wiens leven enkel over rozen gaat. Iedereen kent moeilijke tijden.
Door een zwangerschapsafbreking maak je het leven niet makkelijker.
Want er is zo veel meer dan downsyndroom en andere chromosoomafwijkingen. Er bestaan ook verborgen handicaps. Als voorbeeld noem ik autisme. Er is geen echo apparaat of bloedtest die dit kan ontdekken. En wat doe je dan?? Als na een paar jaar blijkt dat jou kindje autistisch is?....... Dan maak je er toch het beste van? Dan haal je toch alles uit de kast om een zo fijn mogelijk leven met elkaar te hebben? Dan is dat toch ook iets wat je moet accepteren? Het is niet ongedaan te maken in ieder geval....
Iets wat heel veel mensen wel doen als blijkt dat ze zwanger zijn van een kindje met het down syndroom
En zo kunnen er nog veel meer andere dingen naar boven komen of gebeuren in het leven.
We hebben het niet voor het zeggen. Dat is wat ik hier mee bedoel.
Mijn hart stroomt over van liefde als ik aan alle drie mijn kinderen denk en dus ook aan Thijn. Het doet me dan ook zo veel verdriet als ik bedenk dat Thijn bij andere gezinnen niet gewenst zou zijn.
Het is niet mijn bedoeling om andere mensen te kwetsen met dit stukje. Ik wil alleen mensen aan het nadenken zetten.
Nogmaals het is natuurlijk heel prettig dat men al zo vroeg op medisch gebied kunnen zien wat er is en wat ze er aan kunnen doen.
Maar een leven is een leven. Wij mogen niet beslissen over kwaliteit van het leven van een ander.....